Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Η πριγκιπέσα της λησμονιάς-Γεωργία Χιόνη

«Η πριγκιπέσα της λησμονιάς» της Γεωργίας Χιόνη είναι ένα όμορφο, ατμοσφαιρικό ιστορικό μυθιστόρημα που μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον από τις πρώτες κιόλας σελίδες του. Το ιστορικό πλαίσιο που τοποθετεί η συγγραφέας την δυνατή αγάπη του πειρατή Αγγελή και της αρχοντοπούλας, από την Θάσο, Ισαβέλλας είναι πολύ διαφορετικό από όσα έχω συναντήσει έως τώρα στα βιβλία ιστορικού περιεχομένου που έχω διαβάσει. Η ερωτική του ιστορία μας ταξιδεύει στην Ιστορία του 15ου αιώνα όπου μαζί με τους ήρωες πληροφορούμαστε-βιώνουν τα γεγονότα που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο εκείνη την εποχή. Η Άλωση της Πόλης το 1453, η επέλαση των Οθωμανών στο Βενετοκρατούμενο Αιγαίο και στην ηπειρωτική Ελλάδα καθώς και η άνθιση της πειρατείας είναι τα βασικά στοιχεία που σκιαγραφούν την εποχή και περιγράφονται από την συγγραφέα με τρόπο τέτοιο που να μην κουράζει τον αναγνώστη. Η μυθοπλασία εντάθηκε στα ιστορικά στοιχεία που προανέφερα με τέτοιο τρόπο που να μην αποτελέσουν ετερόκλητο κομμάτι κάτι που το θεωρώ μεγάλη επιτυχία σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα μιας και η απλή αναφορά τους και δη αυτή σε μεγάλη έκταση σε σημείο μάλιστα που να επισκιάζει κατά πολύ την υπόθεση εμένα προσωπικά με εκνευρίζει. Εδώ λοιπόν ο μύθος και η Ιστορία ‘’περπατούσαν’’ στις σελίδες δίπλα δίπλα, υπήρχε δηλαδή απόλυτη ισομετρία.
Η γλώσσα του ήταν λυρική και ατμοσφαιρική με καλοδουλεμένο λεξιλόγιο ενώ η ροή γρήγορη με κάποιες αναδρομικές αφηγήσεις και κάποιους εσωτερικούς μονολόγους με ρητορικά ερωτήματα για την δύναμη της μοίρας και του θανάτου άκρως ενδιαφέροντα. Αυτό που θα μου μείνει πολύ έντονα είναι οι εικόνες των πειρατικών μαχών που συνάντησα στις σελίδες του, οι  οποίες ήταν πολύ δυνατές σχεδόν κινηματογραφικές καθώς και το τέλος που έδωσε η συγγραφέας, ένα τέλος που, αν και, όταν τελείωσα την ανάγνωση είπα: όχι, έπρεπε να είχε δώσει άλλο τέλος, ποιο λυτρωτικό για τον αναγνώστη, τώρα που οι ώρες από την ολοκλήρωση της ανάγνωσης έχουν κυλίσει και το κείμενο έχει κατασταλάξει μέσα μου, ήταν εν τέλει λυτρωτικό για τους ήρωες μας ενώ απρόσμενο και ανατρεπτικό για εμάς τους αναγνώστες.
Διαβάζοντας Την πριγκιπέσα της λησμονιάς συγκινήθηκα με την ρομαντική ιστορία του Αγγελή και της Ισαβέλλας, θαύμασα τις δυναμικές προσωπικότητες τους, πληροφορήθηκα και έζησα νοερά την εποχή της κυριαρχίας του τούρκικου θεριού και των πολιτικών παρασκηνίων που απέβλεπαν σχεδόν πάντα στην ιδιοτελή ευμάρεια και καταξίωση!
Διαβάστε το….! Πρόκειται για ένα ερωτικό παραμύθι που θα σας ταξιδέψει στα κουρσάρικα νερά του έρωτα και της Ιστορίας του 15ου αιώνα.
Συγχαρητήρια στην συγγραφέα κα Γεωργία Χιόνη!

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Η Ισαβέλλα, κόρη του Γενουάτη διοικητή της Θάσου, ως πνεύμα ανήσυχο διαφέρει από τις κοπέλες της κοινωνικής τάξης που ανήκει. Ενώ είναι σε ηλικία γάμου και θα έπρεπε να σκέφτεται και να ασχολείται με την προετοιμασία  αυτού, όπως η αδερφή της, Φαίδρα, εκείνη χάνεται στην βιβλιοθήκη του πατέρα της περνώντας τις περισσότερες ώρες της ημέρας διαβάζοντας, ακούει τις πολιτικές συζητήσεις και ενημερώνεται για τα γεγονότα που συνταράσσουν και που από ότι όλα δείχνουν θα επηρεάσουν και την δική της πατρίδα, τη Θάσο. Η ματιά όμως που θα ανταλλάξει με τον Αγγελή, τον πειρατή που οργώνει τις θάλασσες από τα δεκατρία του και μισεί θανάσιμα τους Τούρκους, στην αγορά του νησιού θα της ανατρέψει την κοσμοθεωρία της και θα πλεχτεί στα δίχτυα του έρωτα και της πραγματικής αγάπης. Μαζί θα ζήσουν τον πόθο, την αγάπη αλλά και την Ιστορία που όλο και ζυγώνει και που δυστυχώς θα σταθεί τροχοπέδη στα όνειρά τους.
Η Άλωση της Πόλης τον Μάιο του 1453, η πολιορκία της Θάσου και η κατάληψη της καθώς και η άρρηκτη σύνδεση του Αγγελή με την θάλασσα θα ενώσει αλλά και θα χωρίσει το ζευγάρι με τρόπο γοητευτικό και ουσιώδη παρόλο το ζόφο του 15ου αιώνα.

Βαθμολογία 5/5

Βιογραφία Συγγραφέως

Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Η πριγκιπέσα της λησμονιάς
Συγγραφέας: Γεωργία Χιόνη
Εκδ.: Έξη
Ημερ.Εκδ.: 2014
Σε.: 487


Δήμητρα Κωλέτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου