Μέσα σε μια νύχτα η Σουλτάνα, η κεντρική ηρωίδα του
βιβλίου «Η νύχτα που γύρισε ο χρόνος», διηγείται την ιστορία της ζωής της, τους
προβληματισμούς και τα διλήμματα που την στοιχειώνουν και την κρατούν δέσμια
στο παρελθόν. Καθισμένη στον μισοσκότεινο καφενέ του Τούρκου ξαδέλφου της
Σερχάτ στην Κερασούντα του Πόντου, μέσω του μακρύ μονολόγου της, γιατί περί
μονολόγου πρόκειται μιας και απευθύνεται στον Σερχάτ χρησιμοποιώντας την
ελληνική γλώσσα, η οποία και του είναι ακατανόητη, μας μιλά για την ιστορία της
ζωής της, για το μεγάλωμά της από την γιαγιά Σουλτάνα, για το πόσο επηρεάστηκε
η ζωή της από το χαρακτήρα της γιαγιάς της και τις εμπειρίες που τις κουβαλούσε
και της τις κληροδότησε, για τις απώλειες ζωής, για τη σχέση της με τον
μοναχικό, θα έλεγα, Λυκούργο καθώς και για την διαλεύκανση των δυο δολοφονιών
που είχε αναλάβει ούσα αστυνομικός πριν φτάσει στον Πόντο για αυτή την
εξομολόγηση.
Σκοπός αυτής της καταβύθισης στο παρελθόν και στα
μύχια της ψυχής της είναι να καταφέρει η ηρωίδα μας, έως το τέλος της νύχτας,
να βγει απελευθερωμένη από το επιφορτισμένο παρελθόν προκειμένου να πάρει
σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της. Μόλις οι αχτίδες του ηλίου αγγίξουν την
πλάση θα πρέπει λοιπόν να αφήσει πίσω της τις αφηγήσεις της γιαγιάς της για τις
λευκές πορείες θανάτου, το εννιάχρονο κορίτσι που σ’ αυτές κουβαλούσε στους
ώμους του το κουφάρι της μικρής αδερφής του, τα οικογενειακά μυστικά, την
ανήθικη ιστορία του παππού της μα κυρίως τις τύψεις που νιώθει για την αθέτηση,
όπως πιστεύει, του όρκου που έδωσε κάποτε στην γιαγιά της. Η μέρα που ξημερώνει
άλλωστε είναι η ημέρα των γενεθλίων της…. Γίνεται πενήντα χρονών…. και είναι
μια καλή ευκαιρία να ακολουθήσει την φύση του ανθρώπου που, όπως λέει και η ίδια, είναι ανατρεπτική. Θα καταφέρει άραγε να ανατρέψει και εκείνη όλα όσα αποτελούν
τροχοπέδη στα μελλοντικά της βήματα; Αν ναι, η επόμενη μέρα, η μέρα, δηλαδή,
μετά τη νύχτα που γύρισε τον χρόνο, θα αποτελέσει το έναυσμα για μια νέα και ουσιώδη αρχή.
Το «Η νύχτα που γύρισε ο χρόνος» είναι ένα βιβλίο που, μέσα από τις ιστορίες των οικείων ηρώων του, δημιουργεί πολλά και διαφορετικά αισθήματα στον αναγνώστη! Πόνο για την Ιστορία των Ποντίων, συμπάθεια για την ανιδιοτελή στάση του Λυκούργου προς την σύζυγό του, τρυφερότητα για την σχέση της Σουλτάνας και του Λυκούργου, αγωνία για την αστυνομική έρευνα που υπάρχει στις σελίδες του, αγανάκτηση και αποτροπιασμό για την συμπεριφορά του παππού..... Ένα στοιχείο που μ’ άρεσε πάρα πολύ ήταν η εύστοχη σύγκριση του ξεριζωμού των Ποντίων με τους Μύριους του Ξενοφώντα καθώς και της συμπεριφοράς των δολοφόνων μ' αυτή των δυο ηρωιδών της αρχαίας τραγωδίας «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, της Αντιγόνης, δηλαδή, και της Ισμήνης αντίστοιχα. Τα αποσπάσματα που παραθέτει η συγγραφέας από το «Κύρου ανάβασις» και την «Αντιγόνη» ήταν χαρακτηριστικά και ατμοσφαιρικά δοσμένα!
Το «Η νύχτα που γύρισε ο χρόνος» είναι ένα βιβλίο που, μέσα από τις ιστορίες των οικείων ηρώων του, δημιουργεί πολλά και διαφορετικά αισθήματα στον αναγνώστη! Πόνο για την Ιστορία των Ποντίων, συμπάθεια για την ανιδιοτελή στάση του Λυκούργου προς την σύζυγό του, τρυφερότητα για την σχέση της Σουλτάνας και του Λυκούργου, αγωνία για την αστυνομική έρευνα που υπάρχει στις σελίδες του, αγανάκτηση και αποτροπιασμό για την συμπεριφορά του παππού..... Ένα στοιχείο που μ’ άρεσε πάρα πολύ ήταν η εύστοχη σύγκριση του ξεριζωμού των Ποντίων με τους Μύριους του Ξενοφώντα καθώς και της συμπεριφοράς των δολοφόνων μ' αυτή των δυο ηρωιδών της αρχαίας τραγωδίας «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, της Αντιγόνης, δηλαδή, και της Ισμήνης αντίστοιχα. Τα αποσπάσματα που παραθέτει η συγγραφέας από το «Κύρου ανάβασις» και την «Αντιγόνη» ήταν χαρακτηριστικά και ατμοσφαιρικά δοσμένα!