Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα-John Boyne

       «Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα» είναι ένα βιβλίο που μέσα από τα μάτια του μικρού ήρωά του, του Μπρούνο, μας παρουσιάζει με τον πιο αθώο τρόπο την πιο μαύρη τελικά σελίδα της ανθρωπότητας, το Ολοκαύτωμα. Στο μικρό αυτό αναγνωστικό διαμάντι που δικαίως κυκλοφορεί σε 44 χώρες, υπήρξε υποψήφιο για 10 λογοτεχνικά βραβεία και έχει γίνει και ταινία, ο αναγνώστης θα ακολουθήσει τον Μπρούνο σε ένα από τα αγαπημένα του παιχνίδια: την εξερεύνηση. Μια εξερεύνηση που αυτή την φορά θα τον φέρει μπροστά σε ένα συρματόπλεγμα, πίσω από το οποίο η Φιλία και η Φρίκη του Ναζισμού θα συγκρουστούν ανελέητα.

     Ο Μπρούνο είναι ο μικρός γιος της τετραμελής οικογένειας που ζει στο Βερολίνο του 1943. Είναι ένα ανέμελο εννιάχρονο παιδί που έχει τρεις κολλητούς και μια αδερφή που συνέχεια τσακώνεται μαζί της. Όλα δείχνουν πως η οικογενειακή ευτυχία και ρουτίνα δεν έχει επηρεαστεί από τον πόλεμο. 
    Μια επίσκεψη στο πενταώροφο σπίτι τους όμως θα αλλάξει τα μέχρι τότε δεδομένα. Ο Φύρερ, που επισκέπτεται μια νύχτα του 1943 την οικογένεια, ζητά από τον Πατέρα, τον εκλεκτό διοικητή του, να αναλάβει ένα νέο πόστο. Εκείνος δέχεται την διαταγή, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς και δεν θέλει άλλωστε, πάνω από όλα εξάλλου το Κόμα και η Πατρίδα, και μετακομίζει μαζί με την οικογένεια στην Πολωνία, όπου και γίνεται ο νέος διοικητής του στρατοπέδου Άουσβιτς. 
     Η ζωή της οικογένειας και κυρίως των παιδιών αλλάζει. Ο Μπρούνο και η αδερφή του χάνουν τους φίλους τους, χάνουν το οικείο περιβάλλον. Το μέρος είναι γκρίζο, απομονωμένο και γεμάτο στρατιώτες. Οι ώρες κυλούν βαρετά και νοσταλγικά για το Βερολίνο και την παλιά ζωή. 
     Όμως ο Μπρούνο έχει μια αγαπημένη ασχολία κι αποφασίζει να την εφαρμόσει και σ’ αυτό το μέρος: την εξερεύνηση. Άλλωστε το κίνητρο τού έχει δοθεί ήδη από την πρώτη μέρα εγκατάστασης τους στο νέο σπίτι. Με το που αντίκρισε την θέα του παραθύρου του δωματίου του η αγάπη του για την εξερεύνηση βγήκε στην επιφάνεια. Ένα συρματόπλεγμα και οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από αυτό περιμένουν να τους ανακαλύψει... 
     Έτσι η εξερεύνηση αρχίζει... στο διάβα της θα βρει ένα νέο φίλο, τον Σμούελ, ένα Εβραιόπουλο που ζει στην άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος. Σε εκείνο το σημείο που η επιτήρηση είναι λίγο πιο χαλαρή και το συρματόπλεγμα δεν είναι καλά στερεωμένο στο χώμα τα δυο παιδιά θα προσπαθήσουν να καταλάβουν τον κόσμο, θα ενώσουν τα χέρια τους, θα γίνουν ‘’δίδυμοι’’ και θα πετάξουν μακριά από την παράνοια του Β’Παγκοσμίου πολέμου...

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Το κορίτσι στη φωλιά της σφήγκας-Stieg Larsson

     Ξεκινώντας με «Το κορίτσι με το τατουάζ» ο πρόωρα χαμένος Stieg Larsson μας σύστησε τους ήρωες του, με την Λίσμπεν Σαλάντερ να βοηθά χρησιμοποιώντας τις ικανότητές της στους υπολογιστές στην έρευνα του δημοσιογράφου Μίκαελ Μπλουμκβιστ και να αποκαλύπτουν  ένα  κατά συρροή δολοφόνο. Η προσωπικότητα της ηρωίδας που τόσο με είχε κεντρίσει στο πρώτο βιβλίο, στη συνέχειά του, στο «Κορίτσι που έπαιζε με την φωτιά», και μέσα από μια νέα έρευνα, η οποία έφερε την Λίσμπεν αντιμέτωπη με τους ιθύνοντες του σκοτεινού κόσμου του τράφικινγκ και την έβαλε στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών ως δολοφόνο τριών ανθρώπων, αναλύεται τόσο από τον συγγραφέα δίνοντάς μας όλες σχεδόν τις απαντήσεις που ξεδιαλύνουν το αίνιγμα της παιδικής και εφηβικής ζωής της ηρωίδας, που συνεχίζει να σαγηνεύει με την ευφυΐα της, την ευαισθησία της σε θέματα καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων και κυρίως του γυναικείου φύλλου καθώς και με το πείσμα της να αποκαταστήσει τις αδικίες που και η ίδια υφίσταται από το κράτος και από μια σέκτα επικίνδυνων ανδρών. Τέλος στο τρίτο και τελευταίο μέρος της σειράς Millennium, στο «Κορίτσι στη φωλιά της σφήγκας», η αφήγησή του, που θα ξεκινήσει από το σημείο που μας άφησε στο 2ο βιβλίο, μας βάζει στον αγώνα δρόμου που δίνει η Λίσμπεν να ξεπεράσει αρχικά τον βαρύ τραυματισμό της και στην συνέχεια να ξεσκεπάσει μαζί με την βοήθεια πολύτιμων φίλων, όπως αυτή του Μίκαελ, το ρόλο που έπαιξαν πολιτικοί και κρατικοί υπάλληλοι ώστε να διαφυλάξουν, εις βάρος της φυσικά, τις παρανομίες τους....

     ''Η συγγραφική ευφυΐα του Larrson 
στο αποκορύφωμα της!''