Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Ο Αρλεκίνος & Το γαϊτανάκι-Ζώρζ Σαρή

  Απόκριες! Όλοι ξεφαντώνουν. Όλοι ντυμένοι μασκαράδες ξεχύνονται στους δρόμους για να συναντήσουν την διασκέδαση και την χαρά του γλεντιού. Όλοι εκτός από τον ήρωα της Ζωρζ Σαρή, τον Αρλεκίνο, που κάθεται καρφωμένος στο παράθυρο του φτωχικού του σπιτιού και παρακολουθεί τους μασκαράδες και τον χορό που έχουν στήσει στην απέναντι πλατεία. Ο ίδιος, αν και θέλει, δεν μπορεί να πάρει μέρος σ’ αυτή την ξέφρενη γιορτή καθώς δεν έχει μια αποκριάτικη στολή... Κι όπως κοιτά τους καρναβαλιστές ένα παραπονιάρικο δάκρυ κυλά από τα μάτια του. 
     Εκείνη την στιγμή μπαίνει στο δωμάτιο η μητέρα του, η οποία όσο κι αν προσπάθησε ο Αρλεκίνος να μην καταλάβει την στεναχώρια του, αμέσως νιώθει την ψυχή του γιου της και προσπαθεί να δώσει μια λύση. Αρπάζοντας τον Αρλεκίνο από το χέρι τρέχουν στην σοφίτα λέγοντάς του:


«Μπορεί να βρούμε σε κάποιο μπαούλο ένα καπέλο... μια μπέρτα... Πρέπει κι εσύ να ντυθείς αποκριάτικα»

     Έχοντας ο Αρλεκίνος στ’αυτιά του αυτή την κουβέντα η ελπίδα θεριεύει! Το ένα μπαούλο ανοίγει μετά το άλλο. Όμως τίποτα δεν υπάρχει που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μασκάρεμα. Κουρέλια. Μόνο πολύχρωμα κουρέλια. Κι η ελπίδα του ένα από αυτά... 
    Η αγάπη και η ευρηματικότητα της μαμάς θα δώσουν την λύση; Θα πάει τελικά ο Αρλεκίνος στο Καρναβάλι; Κι αν ναι με τί στολή;

     Ένα όμορφο βιβλίο, στο όποιο η απλά γραμμένη ιστορία του, εξυμνεί τον σπουδαίο ρόλο της μητέρας. Η στοργικότητα, η δοτικότητα, η αφοσίωση και η ανιδιοτελής αγάπη της φαίνεται μέσα από την πένα της Ζωρζ Σαρή μα και από τη εξαιρετική εικονογράφηση που την συνοδεύει. Ένα άλλο μήνυμα είναι και πως από τα απλά πράγματα, όπως τα κουρέλια, έρχεται η ευτυχία, η χαρά, αρκεί βέβαια να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που να σε νοιάζονται...

     Διαβάστε λοιπόν στα παιδιά σας τον «Αρλεκίνο»!

Βαθμολογία 5/5

Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Ο Αρλεκίνος
Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Εικονογράφος: Νικόλας Ανδρικόπουλος
Εκδ.: ΠΑΤΑΚΗ
Ημερ.Εκδ.: 2001
Σελ.: 32


****



“Aν όλα τα παιδιά της Γης πιάναν γερά τα χέρια, 
κορίτσια, αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό, 
ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλος 
κι ολόκληρη τη Γη μας θ’ αγκάλιαζε, θαρρώ.”

     Αυτό το τραγουδάκι ακούει από το στόμα τριών κοριτσιών ο κυρ Νικόλας ο Γαρίφαλος, ένας γέρο σοφός μα και μοναχικός άνθρωπος, ένα πρωινό που περνούσαν έξω από τον ανθισμένο κήπο του και αμέσως του μπαίνει η ιδέα να κάνει πράξη τους στίχους του τραγουδιού. 
     Εκ πρώτης όψεως τα γερατειά του στέκουν εμπόδιο στην πραγματοποίηση του σκοπού του που δεν είναι άλλος από το να γυρίσει όλο τον κόσμο και να ζητήσει από αγόρια και κορίτσια να δώσουν μια συμφωνημένη μέρα και ώρα το χέρι τους στον διπλανό τους φτιάχνοντας έτσι ένα γαϊτανάκι γύρω από τη Γη και ύστερα να τραγουδήσουν το όμορφο αυτό τραγούδι. Την λύση θα την δώσει ο γιατρός του κύριος Ξανανιώτης που με τα γιατρικά του τον... ξανανιώνει. Έτσι το ταξίδι του νεαρού πλέον Νικόλα ξεκινά!
     Στο δρόμο του συναντά ανθρώπους που δέχονται με ενθουσιασμό την πρότασή του μα και ανθρώπους που τον λοιδορούν... Πλούσιους μα και φτωχούς... Στρατιώτες αντιμαχόμενους... Φυλακισμένους και σκλάβους... Ανθρώπους που τον πετροβολούν και τον αποκαλούν τρελό... μα και ανθρώπους που τον αγάπησαν και πίστεψαν την ιδέα του... Χωρίς να απογοητευτεί συνέχισε και τελικά κατάφερε την πρώτη μέρα της άνοιξης να κάνει εκατομμύρια ανθρώπους να ενώσουν τα χέρια τους και ξεχνώντας τις διαφορές τους ν’ αγκαλιάσουν την Γη και να αρχίσουν το τραγούδι: 


Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.

Αν όλα τα παιδιά της γης
φωνάζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στο χορό
ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και δυο φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.

Θα `ρχόνταν τότε τα πουλιά
θα `ρχόνταν τα λουλούδια
θα `ρχότανε κι η άνοιξη
να μπει μες στο χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!

     «Το γαϊτανάκι» της Ζωρζ Σαρή είναι ένα διαφορετικό γαϊτανάκι από αυτό του αποκριάτικου γλεντιού... Ένα Γαϊτανάκι γεμάτο χρώματα και εικόνες του κόσμου μας: φυλετικές διακρίσεις, βία, πόλεμοι... μα κυρίως μηνύματα που αν πρωταγωνιστούν-κυριαρχούν στις κοινωνίες τότε και μόνο τότε θα τιμάτε η έννοια Άνθρωπος: συναδέλφωση, ευγένεια, αγάπη, σεβασμός, ειρήνη!
     Διαβάστε «Το γαιτανάκι»! Πρόκειται για ένα υπέροχο, ευαίσθητο, ανθρώπινο, λογοτεχνικό βιβλίο στο οποίο πρωταγωνιστεί το πανανθρώπινο μηνύματα της Ειρήνης!

Η εικονογράφηση της Έφης Λαδά ήταν εξαιρετική!

Βαθμολογία 5/5

Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Το γαϊτανάκι
Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Εικονογράφηση: Έφη Λαδά
Εκδ.: Πατάκης
Ημερ.Εκδ.: Οκτώβρης 2014
Σελ.: 60

****

Η Ζωρζ Σαρή (1925-2012) γεννήθηκε στην Αθήνα από Γαλλίδα μητέρα και Έλληνα πατέρα. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής άρχισε να φοιτά στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Αργότερα, στο Παρίσι, συνέχισε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνέχισε να παίζει στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Η συγγραφική της καριέρα άρχισε το 1969 με το "Θησαυρό της Βαγίας", ένα μυθιστόρημα που ξεκίνησε σαν παιχνίδι με τα παιδιά της και τους φίλους τους και το οποίο είχε και εξακολουθεί να έχει μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Από το 1969 είχε γράψει μυθιστορήματα για παιδιά και εφήβους, νουβέλες, θεατρικά παιδικά έργα και ιστορίες για μικρά παιδιά. Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται "Το ψέμα"(1970) και το "Όταν ο ήλιος"(1971). Μέχρι σήμερα έχει συνολικά εκδώσει δεκαέξι μυθιστορήματα για παιδιά και για νέους, δύο σειρές βιβλίων για μικρά παιδιά και πέντε βιβλία με πολύχρωμη εικονογράφηση, τέσσερα θεατρικά έργα, μια συλλογή διηγημάτων, την "Αντιπαροχή", ενώ έχει μεταφράσει πολλά βιβλία στα ελληνικά. Το 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικού Παιδικού Βιβλίου για το μυθιστόρημά της "Νινέτ". Επίσης στο ενεργητικό της έχει δεκατέσσερις μεταφράσεις μυθιστορημάτων από τα γαλλικά. Όλα τα βιβλία της έχουν κάνει αρκετές επανεκδόσεις και μερικά από αυτά έχουν βραβευτεί. Το 1994 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου καθώς και από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ο οποίος τη βράβευσε ξανά το 1999. Επίσης το 1988 προτάθηκε για το βραβείο Χ.Κ. Άντερσεν. Έφυγε από τη ζωή στα 87 της χρόνια, στις 9 Ιουνίου 2012.


Δήμητρα Κωλέτη 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου