Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Ευχές για τη νέα χρονιά από τον συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο!

Τα κάλαντα – Νικηφόρος Λύτρας (1872)
    Να θυμόμαστε πάντα πως: Δεν υπάρχει μάταιο γεγονός. Δεν υπάρχει ανώφελη μέρα. Δεν υπάρχει ανώφελη δοκιμασία. Δεν υπάρχει ανώφελη σχέση. Δεν υπάρχει ανώφελη πράξη. Όλα συμβαίνουν για να μαθαίνουμε κι όλα αντιμετωπίζονται πιο εύκολα με την Αγάπη! 



Δημήτρης Βαρβαρήγος

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

Ευχές για τη νέα χρονιά από την συγγραφέα Φιλομήλα Λαπατά!

Ανάμνηση των Χριστουγέννων – Antonio Garcia y Mencia

     Όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνω-ωριμάζω τόσο και περισσότερο αντιλαμβάνομαι πως η πιο οικεία και δυνατή απ' όλες τις σχέσεις μας, και η μόνη που τελικά δεν μπορούμε ν' αποφύγουμε, είναι αυτή που έχουμε με τον εαυτό μας. Λίγο περισσότερη αγάπη, λοιπόν, για τον εαυτό μας, για εμάς τους ίδιους! 
        Μια καλή και γενναιόδωρη χρονιά 2019. 





Φιλ0μήλα Λαπατά

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2018

Συζητώντας με την συγγραφέα Αυγή Βάγια!


   Κουραμπιές Γιεσγιές! Ένα αγαπημένο βιβλίο! Η δημιουργός του Αυγή Βάγια απαντά στο ερωτηματολόγιο των ΒιβλιοΑναφορών και μας μιλά, μεταξύ άλλων, και για τον γλυκό κι αγαπητό, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ήρωά της. 
       Έχοντας για φόντο την μαγεία των Χριστουγέννων, διαβάζοντας την ακόλουθη συνέντευξη, για την οποία την ευχαριστώ θερμά που διέθεσε τον πολύτιμο χρόνο της ώστε να πραγματοποιηθεί, θα έρθετε λίγο πιο κοντά στο έργο και την προσωπικότητά της Αυγής Βάγιας
         Διαβάστε την...!

1. Ρώτησα την βιβλιοπώλη μου να μου προτείνει ένα χριστουγεννιάτικο βιβλίο και ο Κουραμπιές Γιεσγιές, αν και είναι η δεύτερη χρονιά κυκλοφορίας του και νέες εκδόσεις έχουν προστεθεί στα ράφια των βιβλιοπωλείων, ήταν η πρότασή της! Δυο χρόνια μετά συνεχίζετε τις παρουσιάσεις σε σχολεία. Ο Γιεσγιες αποδειγμένα έχει αγαπηθεί! 
Περιγράψτε μας αυτό το ταξίδι του Γιεσγιές. Περιγράψτε μας το συναίσθημά σας ως δημιουργός του!

Κατ’ αρχήν σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για την συνέντευξη και για τα καλά σας λόγια. Δεν φαντάζεστε πόσο με συγκινεί η αγάπη που εισπράττω από τα παιδιά μέσα από τον Κουραμπιέ. Φαίνεται πως αυτός ο μικρούλης ήρωας έχει αναπτύξει δεσμούς συναισθηματικούς με το αναγνωστικό κοινό του! Στις παρουσιάσεις μου με συνοδεύει πάντα ένας μεγάλος ψεύτικος Γιεσγιές που τα παιδιά αντιμετωπίζουν σαν αληθινό! Από κάθε άποψη το ταξίδι του πρώτου μου αυτού βιβλίου είναι μοναδικό. Μου δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για να «μπω» και πάλι στα σχολεία που τόσο αγαπώ και να κάθομαι σταυροπόδι στο πάτωμα με τα παιδιά, για να ακούσω όλα αυτά τα φανταστικά και απίθανα που έχουν να μου πουν. Την ίδια στιγμή με κάνει να νιώθω φοβερή ικανοποίηση ότι το βιβλίο μου κάτι αφήνει στα παιδιά, ο, τι και αν είναι αυτό για το καθένα. Νιώθω πολύ περήφανη που δημιούργησα έναν ήρωα που αγγίζει παιδικές καρδιές και  ‘μιλάει’ στην συναισθηματική γλώσσα των παιδιών. 

2. Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε την  ιστορία του Κουραμπιέ Γεσγιες;

Η αφορμή ήταν μια στιγμούλα καθημερινή με τα δικά μου παιδιά. Σε αυτές τις απλές και τυχαίες στιγμές συνήθως συμβαίνουν τα «μεγαλύτερα» πράγματα. Αυτό συνηθίζω να λέω και στα παιδιά μου με την ελπίδα  να μάθουν στη ζωή τους να εκτιμούν και να αξιολογούν το παρόν τους.

3. Ο Κουραμπιές μιλά στα παιδιά για την Διαφορετικότητα και την σπουδαιότητα της Αυθεντικότητας του κάθε ατόμου. Σε ένα επόμενο βιβλίο σας για ποιο θέμα θα θέλατε να μιλήσετε στους μικρούς αναγνώστες;

Το τι πραγματεύεται στο επόμενο βιβλίο μου που είναι στα σκαριά σας το κρατάω έκπληξη. Ωστόσο, οι θεματικές που με ελκύουν είναι ανεξάντλητες και έχουν να κάνουν με μηνύματα που με απλά λόγια απευθύνονται σε παιδικά μάτια, χέρια και αυτιά. Που μεταφέρουν ουσιαστικά μηνύματα, με σωστά ερεθίσματα και όμορφες εικόνες. 

4. Ο καθένας ξεχωριστά και σύμφωνα με τις δικές του προσλαμβάνουσες ορίζει τι είναι Χριστούγεννα. Για εσάς τι είναι η γιορτή των Χριστούγεννα;

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Ιρένα Σέντλερ-Gilbert Sinoue

     Η πένα του Ζιλμπέρ Σινουέ στο νέο του πόνημα καταπιάνεται με την ιστορία της Ιρένα Σέντλερ, μιας σύγχρονης ηρωίδας που κατόρθωσε να σώσει από το γκέτο της Βαρσοβίας κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου 2.500 Εβραιόπουλα. Η Ιρένα με κίνδυνο της ζωή της απομάκρυνε από την εξαθλίωση και τον βέβαιο θάνατο τα παιδιά χαρίζοντάς τους ασφάλεια στις ανάδοχες οικογένειες που τα αναλάμβαναν, χαρίζοντάς τους την ίδια την ζωή...

     Η αφήγηση ξεκινά με μια συγκινητική σκηνή και με δυο λόγια από το στόμα της 98χρονης Ιρένα, λόγια που αποδεικνύουν τον Ανθρωπισμό της και το ψυχικό της εύρος. Σ’ αυτή την σκηνή η εγγονή μιας Εβραιοπούλας που έσωσε από το γκέτο την επισκέπτεται στο γεροκομείο για να της εκφράσει την ευγνωμοσύνη της, της πιάνει το χέρι και της ψιθυρίζει: «Είστε μια ηρωίδα, κυρία, μια μεγάλη ηρωίδα». Εκείνη συνοφρυώνεται και της απαντά: «Μην το λέτε αυτό. Οι ήρωες δεν νιώθουν καμιά ενοχή. Η δική μου με κατατρώει». Και ο διάλογος συνεχίζεται με την τελική απάντηση της Ιρένα στο ερώτημα: «Ενοχή; Εσείς; Μα γιατί;»  να κάνει τον αναγνώστη να χαμηλώνει τα μάτια από σεβασμό προς σε μια τέτοια αλτρουιστική και ταπεινή φυσιογνωμία «Νιώθω ένοχη...» μουρμουρίζει με τα μάτια καρφωμένα σε ένα αόρατο σημείο «...επειδή δεν έσωσα περισσότερα παιδιά».
      Και μ’ αυτά τα λόγια η μυθιστορηματική παρουσίαση των ενεργειών που έκανε η Ιρένα για να σώσει τα παιδιά ξεκινά...

     Κληρονομώντας την φιλευσπλαχνία του γιατρού πατέρα της που δεν δίσταζε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ασθενείς που έπασχαν από τύφο κι έχοντας στα αυτιά της την συμβουλή του Να θυμάται να αγαπάς η Ιρένα δουλεύοντας στην Κοινωνική Πρόνοια της Βαρσοβίας παίρνει κάτω από τις προστατευτικές φτερούγες της τις εβραϊκές οικογένειες που ζουν στο γκέτο. Στην αρχή η βοήθεια που προσφέρεται αφορά τρόφιμα, λίγα χρήματα, υποστήριξη. Όσο ο καιρός όμως περνά, η εξαθλίωση μεγαλώνει, οι Εβραίοι χάνουν κάθε προνόμιο και η αρχική υποψία πως το Γ’ Ραιχ σχεδιάζει την εξόντωση του εβραϊκού λαού γίνεται σιγά σιγά βεβαιότητα, η βοήθεια παίρνει άλλη μορφή. Η ανάγκη να σωθούν τα παιδιά είναι επιτακτική. 

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

Ο βιολονίστας-Κώστας Κρακάσης

     Τρεις άντρες, τρεις γενιές που μας παίρνουν από το χέρι και μας μεταφέρουν σε εποχές γεμάτες ανατροπές, πάθη, έρωτες και νοσταλγία... μας μεταφέρουν σε εποχές και συναισθήματα κεκαλυμμένα από την τέχνη της μούσας Ευτέρπης, την Μουσική.  

     Ο Ίων Δαγκλής, ένας καταξιωμένος βιολονίστας επισκέπτεται μετά από πολλά χρόνια την Αθήνα προκειμένου να παίξει στο Μέγαρο Μουσικής. Είναι μέρες Χριστουγέννων και βγαίνει μια βόλτα στους στολισμένους δρόμους της πρωτεύουσας. Όλα έχουν αλλάξει, τίποτα δεν θυμίζει την Αθήνα της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας. τα κτήρια, οι δρόμοι και οι άνθρωποι ακολουθούν πλέον άλλους ρυθμούς, ρυθμούς που δυστυχώς έχουν παρασύρει στο διάβα τους την φυσιογνωμία της πόλης. Σε μια γωνιά της οδού Βουκουρεστίου μια ομάδα τριών παιδιών που παίζει μουσική θα γίνει η αφετηρία για να γυρίσει νοητά ο ήρωας στο παρελθόν, τότε που κι ο ίδιος έπαιζε μουσική στο δρόμο και που μέρες γιορτινές σαν κι αυτή γνώρισε τον έρωτα της ζωής του στο πρόσωπο της Αλκυνόης. 
     Γίνεται όμως και αφετηρία για να αρχίσει ο συγγραφέας τις εγκιβωτισμένες αφηγήσεις του στις οποίες οι ιστορίες του Ζέφη, του παππού του Ίωανα, και του Μιχαήλ, του πατέρα του, θα μας σεργιανίσουν στην Κωνσταντινούπολη των χαρεμιών και του Σουλτάνου, στην πολυπολιτισμική Αλεξάνδρεια, στην Βιέννη των τεχνών, στη ναζιστική Γερμανία του ’36, στην εμφυλιακή και μετεμφυλιακή Αθήνα. Και οι τρεις άντρες θα ζήσουν πάθη, ιστορικές στιγμές και γεγονότα που θα διαμορφώσουν με πρωτεργάτη το μουσικό όργανο που εκφράζει την ψυχή τους, το βιολί, την ψυχοσύνθεσή τους και θα βαδίσουν σε μονοπάτια που θα οδηγήσουν τον αναγνώστη σε μια λυρική, ευαίσθητη και τρυφερή ιστορία.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Ο Γλεντζοφλέβαρος-Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη

     Οι άνθρωποι από παλιά προσπαθούσαν να ορίσουν τον χρόνο ώστε να γνωρίζουν πότε και ως πότε πρέπει να κάνουν τις εργασίες τους. Όσο περνούν τα χρόνια τα μέσα που χρησιμοποιούν για να μετρούν το χρόνο διαδέχεται το ένα τ’ άλλο... Ώσπου φτάνουμε τελικά στην κατασκευή του τροχού του χρόνου! Για να περιστρέφεται αυτός, ο μεγάλος και βαρύς τροχός, βάζουν να τον γυρνούν 12 παλικάρια και δεν είναι άλλα από τους Μήνες! Παλικάρια δυνατά, όμορφα, άλλα από αυτά ψηλά κι αδύνατα, κι άλλα κοντά και γεματούτσικα γύριζαν το καθένα τον τροχό του χρόνου για 30 ή 31 ημέρες. Και το έκαναν με μεγάλη χαρά γιατί αγαπούσαν πολύ τους ανθρώπους και τους ικανοποιούσε το γεγονός πως τους βοηθούσαν να κάνουν τις δουλειές τους, όταν έπρεπε!
      Υπήρχε όμως κι ένας μήνας που δεν συμπαθούσε καθόλου τους ανθρώπους. Δεν είναι άλλος από τον Φλεβάρη που η επιλογή των ανθρώπων να τον κουτσουρέψουν και να του δώσουν μόνο 28 μέρες από τον χρόνο τον θύμωνε και τον έκανε να νιώθει μειονεκτικά. Μειονεκτεί λοιπόν ο Φλεβάρης γιατί είναι κοντούλης, αδύναμος και κουτσός και γιατί οι άνθρωποι δεν τον υπολογίζουν και τον χλευάζουν αποκαλώντας τον Κουτσοφλέβαρο... 
     Λίγες μέρες πριν πάρει την θέση του στον τροχό του χρόνου φεύγει στεναχωρημένος και θυμωμένος μ’ όλη αυτή την αδικία και αρνείται πλέον να τον γυρίσει... Οι άλλοι Μήνες τον ψάχνουν με αγωνία, αν φύγει ο Φλεβάρης ο χρόνος θα σκαλώσει... Τον ψάχνουν κι όταν τον εντοπίζουν ακούν το παράπονό του: «Μια σταλιά μήνας είμαι... Λειψό μ’ αποκαλούν... Κοροϊδεύουν το μπόι και το κουτσό μου πόδι...».

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

Ο Μέγας ΜελοΜακάρων που μελοΚαμάρωνε-Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη

     Τα φύλλα στο ημερολόγιο όλο και γυρνούν... οι μήνες διαδέχονται  ο ένας τον άλλο μέσα στον χρόνο, με τον Δεκέμβρη να καρτερά περισσότερο από όλους την σειρά του! Κι εκείνος σαν να θέλει να μας δείξει την αξία του, σαν να θέλει να μας δελεάσει, μας χαρίζει την ομορφότερη γιορτή του χρόνου! Μας χαρίζει τα Χριστούγεννα και την ζεστή ατμόσφαιρά που αυτά αποπνέουν... Μας χαρίζει φως, μυρωδιές, στιγμές συντροφικότητας, μας χαρίζει την χρυσόσκονη του παραμυθιού που μας γυρίζει, εμάς τους μεγαλύτερους, πίσω στα χρόνια της παιδικής μας αθωότητας...

    Το ημερολόγιο αλλάζει μήνες, αλλάζει εποχές... Η Άνοιξη δίνει την σκυτάλη στο Καλοκαίρι κι αυτό με την σειρά του στο ανεμοδαρμένο Φθινόπωρο, στην εποχή που τα αποδημητικά πουλιά αφήνουν τις χώρες που Αυτός επισκέπτεται ενώ εκείνα κυριευμένα από το ένστικτο της επιβίωσης αρχίζουν το ταξίδι της αναζήτησης θερμότερων περιοχών. Τα χελιδόνια φεύγουν και το φευγιό τους αυτό γίνεται για την Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη αφετηρία για να ξεκινήσει την αφήγηση του νέου της βιβλίο, του «Ο Μέγας ΜελοΜακάρων που μελοΚαμάρωνε», στις σελίδες του οποίο το κεντρικό μήνυμα ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ αγγίζει τις ψυχές των μικρών αναγνωστών, και όχι μόνο!, ενώ παράλληλα δίνει στα Χριστούγεννα την ουσιώδη διάστασή τους.

     Τα χελιδόνια φεύγουν, λίγο πριν φύγουν όμως οι φίλοι τους τα σπουργίτια τα παρακαλούν λυπημένα να  μείνουν  για να περάσουν  μαζί τα Χριστούγεννα και να μοιράσουν Αγάπη. Τα χελιδόνια απ'την μια τους εξηγούν πως είναι αδύνατον να μείνουν: δεν μπορούν να ζήσουν στο κρύο, δεν θα καταφέρουν να βρουν την τροφή που θα τους κρατήσει στην ζωή, ενώ απ'την άλλη τα λόγια των φίλων τους των σπουργιτιών τους γεννούν πολλά ερωτήματα: «Μα τι τέλος πάντων είναι αυτά τα Χριστούγεννα...;», και «Πώς γίνεται να μοιράσουμε Αγάπη;», αλήθεια «Μοιράζεται τάχα η Αγάπη...;¨», ερωτήματα που θα μείνουν αναπάντητα καθώς ο αρχηγός του σμήνους τα καλεί να φύγουν. Και τα χελιδόνια... φεύγουν.

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018

Μέσα απ' τις ζωές των άλλων - Κώστια Κοντολέων

      Στο βιβλίο της Κώστιας Κοντολέων, στο «Μέσα απ’ τις ζωές των άλλων» παρακολουθούμε μια οικογενειακή σάγκα που μας παρασύρει στην Ελλάδα του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, του Αλβανικού Μετώπου, του Εμφύλιου, της Χούντας και της Μεταπολίτευσης, μας παρασύρει δηλαδή σε εποχές που τα γεγονότα και η ατμόσφαιρα χτίζουν τους χαρακτήρες των ηρώων, οι αποφάσεις και οι ενέργειές των οποίων μας οδηγούν εν τέλει σε μονοπάτια στρωμένα με όλων των λογιών τα συναισθήματα.

     Ροδάνθη, Φωτεινή, Δέσπω και Πέτρα...Τέσσερις γυναίκες, τέσσερις γενιές, τέσσερις ζωές, η μία μέσα στην άλλη... 

     Η Ραδάνθη η μητέρα της Φωτεινής και της Δέσπως θα είναι αυτή που με την νοοτροπία και την στάση ζωής θα ανοίξει τον κύκλο που θα αγκαλιάσει τις ζωές των κοριτσιών της. Η Φωτεινή ως η μεγαλύτερη από τα παιδιά της οικογένειας, θα στερηθεί το χάδι από την μητέρα της, και θα χρηστεί από την Ροδάνθη ως η συνέχειά της. Έτσι όταν η Ροδάνθη θα φύγει απ’ την ζωή, η Φωτεινή θ’ αναλάβει τα βάρη του νοικοκυριού και θα ασχοληθεί με το μεγάλωμα των δύο αδερφών της. Τότε τα όνειρα για σπουδές μείνουν στο περιθώριο... Ο Πόλεμος που πλησιάζει συντελεί κι αυτός σε μεγάλο βαθμό...

      ...Δέσπω και Πέτρα... γυναίκες, ... γενιές, ...ζωές, η μία μέσα στην άλλη...

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Αγώνες Κυριών - Λία Ζώτου & Θοδωρής Καραγεωργίου

      Λία Ζώτου και Θοδωρής Καραγεωργίου, ένα συγγραφικό δίδυμο που μ’ αρέσει να ακολουθώ τα συγγραφικά του βήματα μιας και βρίσκω την γραφή του εκλεπτυσμένη, βιωματική και καλοδουλεμένη με τις θεματολογίες που διαπραγματεύεται στα κείμενα του να μου προκαλεί πάντα το ενδιαφέρον και να μου χαρίζει τελικά  ξεχωριστά αναγνωστικά ταξίδια.

     Στους «Αγώνες κυριών» η πένα των δύο συγγραφέων ασχολείται όπως προϊδεάζει ο εύστοχος τίτλος του με τους αγώνες κυριών, αγώνες που οι ηρωίδες κάνουν για να αλλάξουν την σκληρή μοίρα τους, αγώνες που δεν μένουν μόνο στο προσωπικό επίπεδο αλλά γίνονται στάση ζωής και βάζουν το λιθαράκι τους στους αγώνες που δόθηκαν τον 20ο αιώνα για την ισότητα των δύο φύλλων.

      Η Μυρτώ και η φίλη της η Καλλιόπη ζουν στην Κρήτη την εποχή που το νησί τους παλεύει για την ανεξαρτησία του και την ένωση του με την Ελλάδα. Η Μυρτώ, ορφανή από μητέρα, μεγαλώνει κάτω από τις προστατευτικές φτερούγες του άρχοντα πατέρα της. Εκείνος παρά τις διαμαρτυρίες της αδερφής του παρέχει στην κόρη του ανέσεις προχωρημένες για την εποχή και κυρίως για το φύλλο της. Έτσι η Μυρτώ μαθαίνει να ιππεύει, μαθαίνει ανάγνωση και γραφή, μαθαίνει Γαλλικά και γίνεται ένα εκλεπτυσμένο και ευαίσθητο παιδί . Σε μια στροφή όμως του χρόνου η ζωή της θα αλλάξει άρδην... Ο πατέρας πιεσμένος από τα οικονομικά του αδιέξοδα θα φύγει από την ζωή αφήνοντας την εφτάχρονη κόρη του ανυπεράσπιστη. Λίγο πριν φύγει θα την συμβουλέψει να εμπιστεύεται τους ανθρώπους... Μ’ αυτές τις λέξεις στα αυτιά της θα ζήσει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της...

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

Βαλεντίνα, γητεύτρα των Αθηνών-Δήμητρα Ιωάννου

   Η Βαλεντίνα, η ηρωίδα της Δήμητρας Ιωάννου, είναι μια σπουδαία ηθοποιός του Μεγάλου Θεάτρου των Αθηνών. Ο κόσμος την αναγνωρίζει, θαυμάζει την ομορφιά της, υποκλίνεται στο ταλέντο της ενώ κάθε βράδυ το φιλοθεάμον κοινό γεμίζει ασφυκτικά το θέατρο όπου και μαγεύεται απ’ την ερμηνεία του εκάστοτε ρόλου.
     Η ζωή αυτής της γυναίκας θα μας μεταφέρει επιτυχώς στην Αθήνα της Μπελ Επόκ, μιας εποχής σαγηνευτικής, γεμάτη κοινωνικές ανισότητες και αντιφατικούς χαρακτήρες που διδάσκουν όμως ήθος και αξιοπρέπεια, μιας εποχής που, αν και δεν την έχω συναντήσει πολλές φορές στα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει έως τώρα, με γοήτευσε με την ατμόσφαιρα που απέπνεε.


'' Εκεί θα γίνει η «Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών» που θα κατορθώσει να γητέψει, μεταξύ άλλων, τα κουτσαβάκια της Πλάκας μα και τον Έρωτα... άραγε και το τραγικό παρελθόν της;''


      Πριν όμως μεταφερθούμε στην Αθήνα της Μπελ Εποκ θα μεταβούμε στην ύπαιθρο του 19ου αιώνα καθώς η αφήγηση ξεκινά με την παιδική ηλικία της ηρωίδας, η οποία μεγαλώνει με το στίγμα του νόθου και προκειμένου να επιβιώσει μπαίνει μικρό παιδί στη δούλεψη του μεγαλοτσιφλικά του τόπου, στο σπίτι του οποίου θα βιώσει τον εξευτελισμό και την βία. Κυνηγημένη από την Μοίρα και έχοντας στις πλάτες της την κατηγορία της δολοφονίας θα αφήσει το χωριό της και θα βρει καταφύγιο στην πρωτεύουσα όπου και θα διεκδικήσει τα όνειρά της. 
      Εκεί θα γίνει η «Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών» που θα κατορθώσει να γητέψει, μεταξύ άλλων, τα κουτσαβάκια της Πλάκας μα και τον Έρωτα... άραγε και το τραγικό παρελθόν της;

     Η «Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών» είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα και που σε μεταφέρει όπως προείπα επιτυχώς στην ατμοσφαιρική Αθήνα της Μπελ Εποκ. Οι περιγραφές της πόλης αποδίδουν με τέτοιο τρόπο το κλίμα που ένιωσα πολλές φορές πως αποτελούσα μέρος της. Ξεχώρισα τον Λουκίλη και την ιστορία του αφού συμπόνεσα και κατανόησα τον άρτια δομημένο χαρακτήρα του. Το μόνο μείον είναι πως βρήκα κάποιες υπερβολές στην θεματολογία... (γενικά: δεν μ'αρέσει να τα παθαίνουν όλα οι ήρωες)
        Διαβάστε το!

Βαθμολογία 4/5

Στοιχεία Βιβλίου:
Τίυτλος: Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών
Συγγραφέας: Δήμητρα Ιωάννου
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: 17/03/2016
Σελ.: 464





Δήμητρα Κωλέτη

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2018

Ο δερματοστίκτης του Άουσβιτς-Heather Morris

     Μ’ αρέσει να διαβάζω μυθιστορήματα που οι ήρωες και οι ιστορίες τους τοποθετούνται στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και λίγο πιο συγκεκριμένα στο Ολοκαύτωμα. Είναι από τις εποχές που τα γεγονότα και το κλίμα της μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και που όσα κείμενα κι αν διαβάσω γι’ αυτή νιώσω πάντα τα ίδια συναισθήματα: θλίψη για τις ζοφερές, παρανοϊκές συνθήκες που επέβαλλε ο άνθρωπος στον άνθρωπο μα και δύναμη ψυχής για όσους κατόρθωσαν να επιβιώσουν μέσα σ’ αυτή την λαίλαπα της Ιστορίας. Έτσι όταν έπεσε στην αντίληψη μου η κυκλοφορία του βιβλίου «Ο δερματοστίκτης του Άουσβιτς» το επέλεξα με κλειστά μάτια για ανάγνωση, ούτε την υπόθεση του οπισθόφυλλου δεν μπήκα στον κόπο να διαβάσω, ο τίτλος αρκούσε...

      Η συγγραφέας Heather Morris καλείται να γράψει την αληθινή ιστορία του Λάλε, του δερματοστίκτη του Άουσβιτς. Για τρία ολόκληρα χρόνια ο Λάλε Σοκολόφ διηγείται την ιστορία του στην συγγραφέα και μέσα από τις περιγραφές του κατορθώνει να μεταφέρει τις συνθήκες που επικρατούσαν για τους εκατοντάδες χιλιάδες αιχμαλώτους του διαβόητου στρατοπέδου συγκέντρωσης, του Άουσβιτς. Ο λόγος του αποτελεί ένα ιστορικό ντοκουμέντο μιας και όπως αναφέρει στο τέλος η συγγραφέας είναι απόλυτα εμπεριστατωμένος και διασταυρωμένος.

     Απρίλιος του 1942... Ο Λάλε, Εβραίος και Σλοβάκος, υπακούει στις διαταγές της σλοβάκικης κυβέρνησης, η οποία υποχρεώνει κάθε οικογένεια να παραδώσει έναν γιο από 18 χρονών και πάνω στο γερμανικό κράτος ώστε να δουλέψει για την μηχανή του Γ’ Ράιχ, και μεταφέρεται στοιβαγμένος, όπως τόσοι και τόσοι Εβραίοι, Τσιγγάνοι και πολιτικοί αντιφρονούντες, με βαγόνια ζώων στο Άουσβιτς. Από την πρώτη στιγμή που πατά το πόδι του στο διαβόητο στρατόπεδο ορκίζεται στον εαυτό του ότι «Θα ζήσει και θα φύγει από τούτο το μέρος. Θα φύγει ελεύθερος...»(σελ.31) και αυτομάτως το ένστικτο της επιβίωσης ενεργοποιείται προκειμένου να αντιμετωπίσει την πείνα, τις αρρώστιες, την παράνοια των κρεματορίων, την εξαθλίωση, τον σαδισμό και την κτηνωδία των Ες-Ες.

‘’ Ο Λάλε με κατεβασμένο κεφάλι και με όσο γίνεται πιο απαλές κινήσεις στιγματίζει τους μελλοθάνατους... στιγματίζει την ανθρωπότητα... ‘’

     Ένας στρατιώτης των Ες-Ες μαθαίνοντας πως είναι γνώστης ξένων γλωσσών τον επιλέγει και του δίνει το πόστο του δερματοστίκτη, του ανθρώπου που χαράζει στο χέρι των νεοφερμένων το νούμερο που τους στερεί την ατομικότητά τους, το όνομα τους, την προσωπική τους ζωή, την ανθρώπινη τους οντότητα, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους. Ο Λάλε με κατεβασμένο κεφάλι, λες κι είναι επιλογή του όλη αυτή η παράνοια..., και με όσο γίνεται πιο απαλές κινήσεις στιγματίζει τους μελλοθάνατους... στιγματίζει την ανθρωπότητα...
     Στις ουρές μπροστά από το τραπέζι του Εβραίοι, Τσιγγάνοι, άνδρες, γυναίκες, νέοι, γέροι και παιδιά τείνουν τρομοκρατημένοι, κάτω από τα άγρυπνα μάτια των Ναζί, το χέρι τους όπου και χαράσσεται σ’αυτό το νούμερο που σαν άλλα πρόβατα επί σφαγή τους οδηγεί στην επίγεια κόλαση, στο Άουσιτς. Σε μια τέτοια ουρά ο Λάλε θα αντικρίσει την Γκίτα και μαζί της παρά τις φρικαλεότητες που αντικρίζουν καθημερινά θα ζήσει μια ιστορία αγάπης που θα έχει όμως για αντίζηλο τον θάνατο...

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018

Ο σελιδοδείκτης των ΒιβλιοΑναφορών σταματά...

...στη σελίδα 187 του Δερματοστίκτη του Άουσβιτς.
(Ο Λάλε, ο δερματοστίκτης του Άουσβιτς, αυτός δηλαδή που χαράζει το νούμερο στον καρπό των αιχμαλώτων που φτάνουν στο στρατόπεδο, μπαίνει στο θάλαμο αερίων για να λύσει το μυστήριο καθώς δυο νεκρή έχουν το ίδιο νούμερο στο χέρι τους)

     Το κτίριο με τα κόκκινα τούβλα ορθώνεται μπροστά τους. Μεγάλα παράθυρα το κάνουν να μην δείχνει τι είναι, το μεταμφιέζουν. Οι τεράστιες καμινάδες του όμως, αποκαλύπτουν τη φρικτή πραγματικότητα.Στην είσοδό του συναντούν δυο Ες-Ες που αστειεύονται με τον Μπαρέτσκι (στρατιώτης) αγνοώντας το Λάλε. Τους δείχνουν κάτι κλειστές πόρτες κι εκείνοι πηγαίνουν προς τα κει. Ο Λάλε κοιτάζει εξεταστικά το τελευταίο κομμάτι που οδηγεί προς τον θάνατο. Βλέπει κάτι άντρες των ηττημένων ειδικών δυνάμεων που είχαν συνεργαστεί με τους Ναζί να στέκουν πιο κει, έτοιμοι να κάνουν μια δουλειά που δεν την αναλαμβάνει κανείς:Να μαζεύουν τα πτώματα από τους θαλάμους αερίων και να τα πηγαίνουν στους φούρνους...
Τους οδηγεί σε μια μεγάλη χαλύβδινη πόρτα. Μπροστά της στέκει ένας φρουρός. 
    «Μη φοβάστε τα αέρια έχουν εξατμιστεί. Πρέπει να τους στείλουμε στους φούρνους, αλλά πρώτα πρέπει να ταυτοποιηθούν με τα σωστά νούμερα»
      Ο φρουρός τους ανοίγει την πόρτα. Ο Λάλε ισιώνει το κορμί του, κοιτάζει κατάματα τον Μπαρέτσκι και κάνει μια πλατιά χειρονομία.
«Μετά από σένα» του λέει.
«Όχι ,παρακαλώ, πέρασε πρώτος».
«Όχι, προηγείσαι», αποκρίνεται ο Λάλε.
«Επιμένω στιγματιστή». 
     Ο Ες-Ες ανοίγει διάπλατα την πόρτα και μπαίνουν σε ένα τεράστιο θάλαμο.  Είναι γεμάτος με κορμιά, εκατοντάδες γυμνά κορμιά. Πεσμένα το ένα πάνω στο άλλο με παραμορφωμένα μέλη. Νεκρά μάτια. Άντρες, νέοι και γέροι. Παιδιά. Αίμα, εμετοί, ούρα και κόπρανα. Η μυρωδιά του θανάτου απλώνεται παντού. Ο Λάλε προσπαθεί να κρατήσει την αναπνοή του. Καίνε τα πνευμόνια του.Τα πόδια του δεν τον κρατάνε. «Σκατά...» λέει πίσω του  ο Μπαρέτσκι.
    Αυτή η μία λέξη, βγαλμένη από τα χείλη ενός σαδιστή, κάνει ακόμα πιο βαθύ το βάραθρο της απανθρωπιάς που μέσα του πνίγεται ο Λάλε...


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*Συνολικά εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους τουλάχιστον 1,1 εκατομμύρια εξοντώθηκαν. Περίπου 900.000 πέθαναν μετά την επιλογή που έγινε άμεσα κατά την άφιξή τους. Άλλοι 200.000 άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό, βαρύτατη κακοποίηση, συνέπειες ιατρικών πειραμάτων ή δολοφονήθηκαν. Οι συνηθέστεροι τρόποι εκτέλεσης ήταν: Δηλητηρίαση με το αέριο Κυκλώνας Β σε ειδικούς θαλάμους (θάλαμοι αερίων), πυρά πυροβόλου όπλου, θανατηφόρα ένεση, απαγχονισμός, θάνατος από ασιτία.

Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Δήμητρα Κωλέτη

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

Μυρωδιά από σανίδι-Κώστας Κρομμύδας

     Ατμοσφαιρικό, συγκινητικό, γεμάτο έρωτα και πάθη είναι το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, το «Μυρωδιά από σανίδι», στο οποίο οι ήρωες του ξετυλίγουν ιστορίες εμπνευσμένες από τους μεγάλους έρωτες σπουδαίων θεατρανθρώπων διηγώντας μας μια ιστορία λυρική με φόντο το θεατρικό σανίδι, τα καμαρίνια, τις κουίντες, τα παρασκήνια του μα και την Αθήνα μιας άλλης νοσταλγικής εποχής.

     Ο συγγραφέας επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία σε τρεις χρονικές περιόδους:
1940...
     Ο Νικόλας Δούκας και η Λυδία Ρανιέρη συναντιούνται τυχαία την μέρα που οι Γερμανοί πατούν την Αθήνα. Εκείνη κρατώντας μια ελληνική σημαία τρέχει οργισμένη με το ποδήλατό της στους δρόμους της πόλης για να συναντήσει τους κατακτητές και να διαμαρτυρηθεί με τον δικό της τρόπο στους Βάρβαρους που ήρθαν. Ο Νικόλας που βρίσκεται στην ταράτσα και παρακολουθεί την είσοδο των εισβολέων όταν αντικρίζει το ποδήλατο με την νεαρή να κινείται προς τον θάνατο σπεύδει ώστε να το σταματήσει. Η Μοίρα θα τους φέρει σε επαφή για πρώτη φορά! 

‘’Κάθε νύχτα στο σανίδι οι ρόλοι παίρνουν σάρκα και οστά. Κάθε νύχτα στα παρασκήνια ο Έρωτας συναντά τους δυο νέους και Τους αποκαλύπτεται...’’

     Ο καιρός κυλά και οι δύο, πλέον ηθοποιοί, θα συναντηθούν για δεύτερη φορά, πάνω στην σκηνή με τους ίδιους να πρωταγωνιστούν στο σεξπηρικό έργο «Δωδέκατη νύχτα»». Η σχέση τους είναι γεγονός! Κάθε νύχτα στο σανίδι οι ρόλοι παίρνουν σάρκα και οστά. Κάθε νύχτα στα παρασκήνια ο Έρωτας συναντά τους δυο νέους και Τους αποκαλύπτεται...
       Η Λυδία και ο Νικόλας γίνονται ζευγάρι στην ζωή και στο σανίδι, τραβούν τα φώτα της δημοσιότητας με την σπουδαία δουλειά τους μα και με την παραμυθένια ζωή τους. Ο κόσμος αποθεώνει το ταλέντο τους και γεμίζει κάθε βράδυ το θέατρο όπου πρωταγωνιστούν. Όταν κλείνει η αυλαία ο θυελλώδης έρωτάς τους φέρνει άλλοτε γαλήνιες στιγμές, άλλοτε παθιασμένες κι άλλοτε στιγμές που ο εγωισμός παίρνει το πάνω χέρι. Μια τέτοια στιγμή θα φέρει και την λήξη του γάμου τους κάποια χρόνια αργότερα... 

1990...
     Για τα πραγματικά αίτια του χωρισμού μαζί με άλλες άγνωστες στο ευρύ κοινό λεπτομέρειες για την ζωή του ζευγαριού όπως και για την τρυφερή ένωση τους λίγο πριν ο θάνατος αρπάξει τη Λυδία, θα μιλήσει ο Νικόλας δεκαετίες αργότερα στην δημοσιογράφο Μάρω Δούκα...

2018...
 ...η οποία και θα τις φέρει στο φως της δημοσιότητας ολοκληρώνοντας το μωσαϊκό της τρυφερής, παθιασμένης και γεμάτης αγάπη σχέσης, μιας σχέσης που η «Μυρωδιά (της) από σανίδι» σαγηνεύει τον αναγνώστη...

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Η μάγισσα-Camilla Lackberg

     Μετά την ανάγνωση του βιβλίου «Το παιδί από την Γερμανία» της Camilla Lackberg έπεσε στα χέρια μου τυχαία, μιας και η επιλογή του εκείνη την περίοδο ήταν από αυτές «Ε, ας το διαβάσω...», «Η μάγισσα», το δέκατο βιβλίο της συγγραφέως με ήρωες τον αστυνόμο Πάτρικ και την συγγραφέα Έρικ. Αυθόρμητα λοιπόν βρέθηκε στα χέρια μου καθώς από ότι φαίνεται με διάλεξε δε το διάλεξα εγώ. και πολύ καλά έκανε μιας και διάβασα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που, παρά τον όγκο, ο οποίος θα μπορούσε να ήταν κατάτι μικρότερος αν έλειπαν κάποιες φλυαρίες από την οικογενειακή ζωή των ηρώων, με καθήλωσε με την πλοκή και τις ανατροπές της αστυνομικής έρευνας για την εξιχνίαση της εξαφάνισης και δολοφονίας ενός τετράχρονου κοριτσιού.
   
     Η ιστορία τοποθετείτε στην Φιελμπάκα της Σουηδίας και στις γύρω περιοχές της εκεί όπου η ομάδα του Πάτρικ με αφορμή την εξαφάνιση της τετράχρονης Νία θα κληθεί να λύσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω απ’ την εξαφάνιση της με τα στοιχεία και τις ομοιότητες όμως να συσχετίζουν τελικά την εξαφάνιση μ’αυτή της τετράχρονης επίσης Στέλλας η οποία χάθηκε από το ίδιο αγρόκτημα τριάντα χρόνια πριν. 

''Δυο τετράχρονες με απόσταση τριάντα χρόνια η μία από την άλλη εξαφανίζονται από το ίδιο αγρόκτημα... το κοντινό δάσος και η ιστορία της Μάγισσας κρύβουν καλά την λύση του αινίγματος... ''

     Η Έρικα απ’ την άλλη που εκείνη την περίοδο κάνει ερευνά για την συγγραφή του νέου της βιβλίου που θα έχει θέμα την δολοφονία της τετράχρονης Στέλλας εστιάζοντας στις δυο δεκατριάχρονες τότε καθ’ ομολογία κατηγορούμενες, την πρωταγωνίστρια του σινεμά Μαρί και την Χέλεν που ζει ακόμα στο χωριό, βοηθά με τον τρόπο της να ‘ρθουν στο φως άγνωστες πτυχές της υπόθεσης και να ενωθούν τα κομμάτια ώστε να λυθούν και οι δύο υποθέσεις που όλα δείχνουν πως εκτός από τα εμφανή στοιχεία υπάρχουν κι άλλα που τις συνδέουν...
     Δυο τετράχρονες με απόσταση τριάντα χρόνια η μία από την άλλη εξαφανίζονται από το ίδιο αγρόκτημα... το κοντινό δάσος και η ιστορία της Μάγισσας κρύβουν καλά την λύση του αινίγματος... 

    Ο κόσμος των εφήβων που επηρεάστηκε από τα απόνερα των δύο αυτών υποθέσεων θα κινήσει τα νήματα και θα δώσει τελικά το δικό του τραγικό φινάλε... 

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018

Συζητώντας με την συγγραφέα Μάρθα Πατλάκουτζα!

        Η συγγραφέας  Μάρθα Πατλάκουτζα απαντά στο ερωτηματολόγιο των ΒιβλιοΑναφορών και μας μιλά, μεταξύ άλλων, για τα συγγραφικά της βήματα. Η παρούσα συνέντευξη αποτελεί τιμή για τις ΒιβλιοΑναφορές και οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην συγγραφέα για το χρόνο  που διέθεσε ώστε να πραγματοποιηθεί.
        Διαβάστε λοιπόν την συνέντευξη και ελάτε λίγο πιο κοντά στην συγγραφέα Μάρθα Πατλάκουτζα!

1. Τα βήματά σας στην συγγραφή μας έχουν χαρίσει ήδη δύο μυθιστορήματα! Όπως αναγράφεται στα εξώφυλλο των:  «Μερτζανή-Το δάκρυ της Θράκης» και «Το μερτικό των αγγέλων» οι υποθέσεις τους βασίζονται σε αληθινά γεγονότα. Πιστεύετε πως η ζωή ξεπερνά την φαντασία; Πως η ζωή είναι τελικά ένα καλογραμμένο ή ό,τι άλλο επίθετο θέλετε εσείς να χρησιμοποιήσετε βιβλίο;

Η ζωή πάντα κλέβει τις εντυπώσεις! Είναι απρόβλεπτη. Είναι μία μούσα απαιτητική, άλλες φορές χαρούμενη κι άλλες λυπημένη. Συχνά τα αληθινά γεγονότα κάνουν τη μυθοπλασία να μοιάζει ασήμαντη και ανούσια, αυτός είναι κι ο λόγος που έως τώρα με συναρπάζει η συγγραφή αληθινών ιστοριών.

2. Ας εστιάσουμε «Στο μερτικό των αγγέλων», το πρόσφατο βιβλίο σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΞΗ. Ποιο στοιχείο αυτής της πραγματικής ιστορίας έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να ασχοληθείτε τελικά μ’ αυτή και να αποτελέσει βάση για την μυθοπλασία του βιβλίου σας;

Στο ψαροχώρι όπου πέρασα όλα τα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας είχα την ευλογία να γνωρίσω τον Κωσταντή, τον πρωταγωνιστή του βιβλίου. Τα αφηγήματά του αποτέλεσαν τον καταλύτη για να γράψω «Το μερτικό των αγγέλων» το οποίο αγκαλιάστηκε με αγάπη τόσο από τις Εκδόσεις Έξη, αλλά και από το αναγνωστικό κοινό και γι’ αυτό τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

3. Ποιος από τους ήρωες αυτού του βιβλίου είναι ο αγαπημένος σας; Ποιος σας ταλαιπώρησε να τον αποτυπώσετε στο χαρτί; Και ποιος σας έκανε να κλάψετε μαζί του; 

Αγαπημένη μου ηρωίδα είναι η κυρά Καλλιόπη, η γιάτρισσα της κάθε πονεμένης ψυχής, ακλόνητο στήριγμα της οικογένειάς της σε κάθε τερτίπι της ζωής. Το δύσκολο στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν η αποτύπωση του ανδρικού χαρακτήρα, του Κωσταντή.  Η ταύτισή μου με τον τρόπο σκέψης του, ο οποίος ήταν απαραίτητος για την κατανόηση και αποτύπωση του στο χαρτί, έγινε για μένα ένα ταξίδι αυτογνωσίας. 

4. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου σας, θέλουν οπωσδήποτε εμείς οι αναγνώστες να το ''παραλάβουμε'';

Ο καθένας μας επιλέγει τον τρόπο που θα ζήσει ή που θα κρυφτεί σε κάθε του στιγμή. Κάθε άνθρωπος οφείλει στον εαυτό του να διεκδικήσει το μερτικό του από τη ζωή, προσπαθώντας να μην πληγώσει τους άλλους.

5. Εσείς κατευθύνετε τους ήρωες ή οι ήρωες σας από ένα σημείο και μετά αυτομολούν και κατευθύνουν το χέρι σας κατά την διάρκεια της συγγραφής;

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2018

Η Αγαπητικιά-Σόφη Θεοδωρίδου

     Η Ρόσα, «Η Αγαπητικιά» της Σόφης Θεοδωρίδου, οδηγεί τον αναγνώστη στα δύσκολα μονοπάτια του Α’ Παγκόσμιου πολέμου και του Εθνικού Διχασμού κάνοντας μάλιστα τον τελευταίο βίωμα του, αφού μέσα από τις περιγραφές της συγγραφέως κατορθώνει αυτή η έκφραση, όπως εύστοχα παρατηρεί στις τελευταίες σελίδες του μία από τις ηρωίδες, να μην λειτουργεί απλώς ως έκφραση αλλά να αποκτήσει την διάσταση στην οποία τα γεγονότα και το κλίμα κάνουν κατανοητή μια από τις πιο μαύρες σελίδες της Ιστορίας μας αυτή του Διχασμού, οι συνέπειες του οποίου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για πολλές δεκαετίες στην μοίρα του λαού μας. 

     Η σφιχτοδεμένη αφήγηση ξεκινά με την νεαρή φίλη της ενενηντάχρονης Ρόσας, την Μέλι, να διαβάζει το χειρόγραφο με την αυτοβιογραφία της υπερήλικης φίλη της. Η Μέλι γυρίζει τις σελίδες και ταυτόχρονα γυρίζει δεκαετίες πίσω στην Ιστορία... εκεί που ο έρωτας της για τον φοιτητή ιατρικής Χάρη βρίσκει τροχοπέδη τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες του Εθνικού Διχασμού...


''ανάμεσα στο πλήθος που υποδέχεται τον Βασιλιά έχουν τρυπώσει ο Έρωτας μα και η Διχόνοια, τα δυο στοιχεία ή και στοιχειά που θα την πάρουν στο κατόπι...'' 

      Η Ρόσα είναι κόρη μιας αστικής φιλοβασιλικής οικογένειας. Η μητέρα της εγκαταλείπει την ανατροφή της στο προσωπικό του αρχοντικού και στον μποέμ πατέρα της μικρής. Έτσι η Ρόσα μεγαλώνει απολαμβάνοντας ελευθερία κινήσεων που κοπέλες της εποχής δεν διανοούνταν. Τα καλοκαίρια της τα περνά στην Κηφισιά όπου απολαμβάνει την φύση και την ιππασία με το αγαπημένο της άλογο. Διαφέρει λοιπόν πολύ από τις νεαρές της εποχής της αφού ενώ θα έπρεπε να ασχολούταν μόνο με τον καλλωπισμό και την ανεύρεση συζύγου εκείνη έχει άποψη για την πολιτική ζωή, κοινωνικές ευαισθησίες και ενδιαφέροντα που πολλές φορές σοκάρουν.
      Η ίδια ως αφετηρία για την συγγραφή της αυτοβιογραφίας της χρησιμοποιεί την μέρα που ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και η κυβέρνηση Βενιζέλου αποβιβάζονται στο Φάληρο μετά την νικηφόρα για την Ελλάδα λήξη του Β’Βαλκανικού πολέμου και την κατάκτηση της Σαλονίκης και της Μακεδονίας. Αυτή είναι για την Ρόσα η απαρχή όλων καθώς ανάμεσα στο πλήθος που υποδέχεται τον βασιλιά έχουν τρυπώσει ο Έρωτας μα και η Διχόνοια, τα δυο στοιχεία ή και στοιχειά που θα την πάρουν στο κατόπι...
       Ο Χάρης με καταγωγή από την Μακεδονία σπεύδει να υποδεχθεί τους δύο άντρες που απελευθέρωσαν τα πατρώα εδάφη. Ανάμεσα στον κόσμο που ακολουθεί τους άντρες που θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ιστορία της Ελλάδος είναι και ο επιχειρηματίας Λευτέρης Καλογερόπουλος με την κόρη του Ρόσα. Για μια απειροελάχιστη στιγμή η ματιά του Χάρη θα πέσει επάνω στην κοκκινομάλλα κοπέλα αιχμαλωτίζοντας υποσυνείδητα την ξεχωριστή της όψη, γεγονός που στο νέο τους αντάμωμα, κάμποσους μήνες αργότερα στην Κηφισιά, θα αναδυθεί απ’ αυτό και θα βοηθήσει στο να καταπολεμήσει τους όποιους ενδοιασμούς λόγω της διαφορετικής κοινωνικής τάξης όπου ανήκει και να ‘ρθει ο ένας όλο και πιο κοντά στον άλλο. Η Ρόσα τότε θα ανταποκριθεί ή καλύτερα με τις ενέργειες της θα ανοίξει το έδαφος για τον Έρωτα ο οποίος όλο και ανθίσει. Οι συναντήσεις θα πυκνώσουν σε μια χώρα που ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος και η ουδετερότητα που θέλει να κρατήσει ο Βασιλιάς θα διχάσει την κοινωνία και θα χωρίσει ακόμα και τα μέλη οικογενειών σε δύο στρατόπεδα: στους βενιζελκούς και τους κωνσταντινικούς. Η οικογένεια της Ρόσας όμως όταν θα μάθει την σχέση της με τον Χάρη, τον Τουρκομερίτη, όπως τον αποκαλούν, που έχει επιλέξει μάλιστα και το στρατόπεδο του Βενιζέλου, θα επέμβη αποφασιστηκα με τον πατέρα της να την φυλακίζει στην Κηφισιά...

Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

Μετά από σένα-Jojo Moyes

   Στη συνέχεια του παγκόσμιου best seller «Πριν έρθεις εσύ» η συγγραφέας του Jojo Moyes μας παρουσιάζει τα βήματα της Λου μετά την φυγή του τετραπληγικού Γουιλ, του ανθρώπου που ερωτεύτηκε και σημάδεψε την ζωή της. 

Ο Γουιλ, λίγο πριν φύγει εκούσια από την ζωή, συμβούλεψε την Λου να ζήσει την ζωή της, να γνωρίσει τον κόσμο, να αποκτήσει εμπειρίες όμως η Λου δεν μπορεί να κάνει πράξη τα λόγια του.... πενθεί, πονά για τον χαμό του και δεν έχει την δύναμη να κάνει το βήμα που θα την πάει παρακάτω. 
Η ζωή της είναι στάσιμη. Δουλεύει ως σερβιτόρα, έχει χώσει στη ντουλάπα της τα ζωηρά της ρούχα, ενώ παρακολουθεί συνεδριάσεις διαχείρισης ανθρώπινου πόνου...  Όλα αυτά βέβαια μέχρι το ατύχημα της Λου, που κάποιοι το θεώρησαν ως απόπειρα αυτοκτονίας, με την πτώση της από την ταράτσα του σπιτιού της να αποτελεί την απαρχή της αλλαγής της μέχρι τότε ζωής της... 
Η Λου που  θα σωθεί ως εκ θαύματος θα αποκτήσει ένα νέο σκοπό καθώς ένα απρόσμενο πρόσωπο το οποίο συνδέεται με το περιβάλλον του Γουιλ θα μπει στη ζωή της και θα της δώσει άλλο νόημα...  Η υποχρέωση που νιώθει ότι έχει για την νεαρή γεννά την επιθυμία να της σταθεί στα προβλήματά της και να βρει λύσεις σ’ αυτά ενώ ο έρωτας που θα φωλιάσει τελικά στην καρδιά της για τον τραυματιοφορέα Σαμ θα αποτελέσει κι αυτός με την σειρά του τις βάσεις για να ιαθεί, εκτός από το σώμα, και η πονεμένη, από την απώλεια του αγαπημένου της Γουιλ, ψυχή...

Το «Μετά από σένα» είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα καθώς η ροή είναι γρήγορη, κινηματογραφική και χωρίς κάπου να κάνει την λεγόμενη κοιλιά. Διαβάζοντας το όμως δυστυχώς δεν μου έβγαλε κανένα συναίσθημα. Το «Πριν έρθεις εσύ» με είχε συγκλονίσει με τα ουσιώδη μηνύματα του ενώ οι συγκινητικές και ανθρώπινες πράξεις των ηρώων με είχαν κάνει να νιώσω την κάθε λέξη που η συγγραφέας χρησιμοποιούσε για να περιγράψει την υπόθεσή του. Ίσως δεν θα έπρεπε να τα συγκρίνω,  όμως επειδή είναι η συνέχειά του μπαίνω στην διαδικασία θέλοντας και μη, με το «Μετά από σένα» να το χαρακτηρίζω άνευρο, ανούσιο, κατώτερο των προσδοκιών που μου είχε καλλιεργήσει η συγγραφέας μετά την ανάγνωση του πρώτου της βιβλίου...



Βαθμολογία 2/5


Η ΒιβλιοΑναφορά μου για το:
Πριν έρθεις εσύ
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Μετά από σένα
Συγγραφέας:Jojo Moyes
Μετάφραση: Χρύσα Μπανιά
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: 07/04/2016
Σελ.: 448


Δήμητρα Κωλέτη

Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

Μνήμες χαμένες στην άμμο-Ιφιγένεια Τέκου

     Μνήμες χαμένες στην άμμο... για τους ήρωες του πρώτου βιβλίου της Ιφιγένειας Τέκου που με φόντο τα Σεπτεμβριανά του ’55 μας μεταφέρει στην Πόλη και στα θλιβερά γεγονότα της εποχής που καθόρησαν τα μυθιστορηματικά βήματα της Άννας, της Μαρίκας και των υπόλοιπων ηρώων του.

     Στις 6 Σεπτεμβρίου το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο τουρκικός όχλος λεηλατώντας, πυρπολώντας και καταστρέφοντας τις περιουσίες των Ρωμιών της Πόλης θα βρει τα μέλη της οικογένειας Φωτεινού εκτεθειμένα στην βαρβαρότητα. Η Άννα Φωτεινού, η μια από τις δύο αγαπημένες  αδερφές της οικογένειας, την ώρα που τα επεισόδια ξεσπούν φεύγει από το μάθημα φωνητικής που κάνει, μιας κι η αγγελική φωνή της είναι πολλά υποσχόμενη για το μέλλον της, και κατευθύνεται στο σπίτι της. Στο δρόμο της θα συναντήσει μια ομάδα ανδρών να κακοποιεί μια έγκυο γυναίκα, χωρίς να το σκεφτεί θα τους εμποδίσει και σε μια στιγμή οι θήτες θα βρουν νέο θύμα... Η Άννα θα τρέξει για να σωθεί και τελικά θα βουτήξει στα νερά του Βοσπόρου, τα οποία και θα την προστατέψουν από τους διώκτες της μα και θα την απομακρύνουν από την οικογένεια της και τις μνήμες της...
     Κι ενώ ο Στέλιος και η Σοφία, οι γονείς της ιστορίας, αγωνιούν για την απουσία των παιδιών τους μια τέτοια βίαιη βραδιά, σε ένα άλλο σημείο της Πόλης η Μαρίκα, η δεύτερη κόρη τους, ακούει, μέσα από το ντουλάπι όπου κρύβεται , τον όχλο να σπάει την σοκολατερί, την οικογενειακή επιχείρηση, να την λεηλατεί και να καπηλεύεται τους κόπους του πατέρα της. Ένας κουκουλοφόρος μπαίνει και λίγο πριν πυρπολήσει το μαγαζί θα βιάσει την άτυχη Μαρίκα αφήνοντας στο σώμα και στη ψυχή της σημάδια που θα την συνοδεύουν σ’όλη της τη ζωή... 
     Τα Σεπτεμβριανά θα χωρίσουν την Άννα από την οικογένειά της και θα εγκλωβίσουν τελικά την Μαρίνα σε ένα γάμο που το μόνο που της προσφέρει είναι την οικονομική βοήθεια που τόσο ανάγκη είχε η οικογένεια μετά την καταστροφή της περιουσίας της... Οι μνήμες είναι εκεί! Και ενώνουν πάντα ανθρώπους μα και λαούς. πόσο μάλλον τις οικογένειες...

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018

Ουίσκι μπλε-Τέσυ Μπάιλα

     Το «Ουίσκι μπλε» της Τέσυ Μπάιλα είναι ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει στις φουρτουνιασμένες θάλασσες της μεταπολεμικής Ελλάδας, της μετανάστευσης, της φτώχειας και της ανέχειας της, με τον Μιχάλη, τον κεντρικό ήρωά του, να ξεκινά το ταξίδι του σ’αυτές και σαν άλλος Οδυσσέας να αναζητά την δική του Ιθάκη, την Ιθάκη που θα τον οδηγήσει στην προσωπική του ευτυχία.



'' Ουίσκι Μπλε: μπλε όπως η θάλασσα μα και το χρώμα του φορέματος της αγαπημένης του την μέρα που την πρωτοαντίκρισε. και μεθυστική, κάποιες φορές, ίσως και λυτρωτική όπως το δυνατό ποτό...''

     Ο ήρωας μας παρορμητικός μα και στωικός, ρεαλιστής μα και ευαίσθητος μα πάνω από όλα περήφανος και αλληλέγγυος ανοίγει κύκλους ζωής, καθώς όπως αναφωνεί πολύ συχνά αυτό είναι η ζωή, καλοσχηματισμένοι κύκλοι, και ζει ό,τι αυτοί περικλείουν. 
   Ο πρώτος κύκλος ζωής του ανοίγει στην Αλεξάνδρεια και στην ελληνική παροικία του Πορτ Σάιντ εκεί δηλαδή όπου γεννιέται και ζει την παιδική του ηλικία με τον πατέρα του, τον καπετάν Βαγγέλη, να του εμφυσεί την αγάπη του για την θάλασσα, έναν κύκλο ζωής που είναι βέβαιος πως θα τον ανοίξει στο μέλλον... καθώς όπως του έλεγε ο πατέρας του «... ό,τι και να γίνει, ό,τι και να χάσεις στη ζωή σου, όσο και να πονέσεις, αυτή βρίσκεται πάντα εκεί. Και ξέρει να σου μιλά με τα κύματά της, να ακούει το παράπονό σου, να το παίρνει με τους αφρούς της μακριά, να σ’ αλαφρώνει την ψυχή από τα βάρη της». Ο κύκλος του Πορτ Σάιντ θα του δώσει, εκτός από την επαφή με την θάλασσα, την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας, την ασφάλεια της οικογένειας μα και την υπευθυνότητα, στοιχείο που θα το αποκτήσει μετά τον αιφνήδιο χαμό του πατέρα του, η απώλεια του οποίου θα κλείσει αυτό τον κύκλο για να ανοίξει αυτομάτως εκείνον που θα μεταφέρει την οικογένεια στην Ελλάδα και στην Σαντορίνη...
     Η Βιργινία λοιπόν μη μπορώντας να ζήσει τα παιδιά της αφήνει την Αλεξάνδρεια και φτάνει στο νησί των προγόνων της για να τα μεγαλώσει. Σ’αυτόν τον κύκλο ζωής η συγγραφέας θα μας χαρίσει υπέροχες περιγραφές της Σαντορίνης της δεκαετίας του ’50, περιγραφές στις οποίες η άγρια ομορφιά του νησιού και η ατμόσφαιρα που απέπνεε η εποχή θα μας μαγέψουν...  με με τον Μιχάλη, την Βιργινία και την Μαίρη να παίρνουν το κομμάτι τους στην αφήγηση με την μοίρα να τους οδηγεί σε νέους κύκλους... 
   Κύκλους γεμάτους κύματα, βιοπάλη... Κύκλους που οδηγούν στον Πειραιά και στην παρακμιακή Τρούμπα... Κύκλους που ακολουθούν το μεταναστευτικό ρεύμα με το Βέλγιο και τα σκοτεινά και επικίνδυνα ορυχεία του να υποδέχονται τον Μιχάλη και τα όνειρά του... Κύκλους που χαρίζουν στον ήρωά μας τον έρωτα... Άραγε αυτός ο κύκλος θα είναι κι ο τελευταίος που θα ανοίξει ο Μιχάλης;

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας-Σπύρος Πετρουλάκης

     Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας είναι ένας δράκος που όταν ανοίγει το στόμα του βγάζει...
-Ναι, ναι ξέρουμε τι βγάζει! Σαν δράκος που είναι τι άλλο μπορεί να βγάζει εκτός από φωτιά!  
...και συνεχίζω(!) 
...βγάζει... ΜΠΟΡΜΠΟΥΛΗΘΡΕΣ!
-Τ Ι Ι Ι Ι Ι;
-Ναι, βγάζει πολύχρωμες και παιχνιδιάρικες μπουρμπουλήθρες! 
-Πώς το κάνει αυτό; 
-Κι όμως μπορεί και το κάνει μιας και είναι ένας δράκος διαφορετικός από τους άλλους. Ένας δράκος ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ! Όπως ΟΛΑ τα πλάσματα αυτού του κόσμου.  
(...και συνεχίζω απτόητη!)
      Ο δράκος της ιστορίας μας γεννιέται μ’ αυτό το σπάνιο για δράκο χαρακτηριστικό.  Οι υπόλοιποι δράκοι της δρακολίμνης όπου ζουν δεν μπορούν να αποδεχθούν την ιδιαίτερη φύση του και τον καταδικάζουν σε απομόνωση αφού τον διώχνουν μακριά από την κοινωνία τους. Ο Μπουρμπουλήθρας θα αποτραβηχτεί στο βουνό και θα βιώσει τη  μοναξιά...
     Μια μέρα που δεν θα ‘χει τίποτα να κάνει για να γεμίσει τις μοναχικές του ώρες θα πετάξει ψηλά στον ουρανό με την αύρα του να τον παρασύρει στην ελευθερία, στην αισιοδοξία, στην ομορφιά της φύσης...  Χωρίς να το καταλάβει, τα φτερά του θα τον οδηγήσουν στο κοντινό χωριό, οι άνθρωποι του οποίου θα τρομοκρατηθούν με την παρουσία του. Μόλις είδαν ένα δράκο... Τι κι αν αυτός ο δράκος βγάζει μπουρμπουλήθρες; Γι’ αυτούς είναι ένας δράκος... ένα πλάσμα ασυνήθιστο, που τους προκαλεί φόβο η άγρια-άγνωστη μορφή του... 
     Ο Μπουρμπουλήθρας μας φεύγει να κρυφτεί. Όλοι τον διώχνουν, τον απομονώνουν:  απ’την μία η οικογένειά του κι απ’ την άλλη οι άνθρωποι, η κοινωνία.... Απογοητευμένος τρέχει στο κοντινό δάσος. Εκεί θα γνωρίσει έναν μικρό ξυλοκόπο, τον Σωτήρη, που θα αποδειχτεί ο δικός του σωτήρας καθώς θα κατορθώσει να τον βγάλει από την μοναξιά και να του γνωρίσει την ανεμελιά και την διασκέδαση. Θα του γνωρίσει τον κόσμο! Θα τον γνωρίσει στον κόσμο!